«Խաղաղության համաձայնագրի տեքստի 80-90 տոկոսը, արտգործնախարարի՝ ինձ տրամադրած տեղեկություններով, արդեն համաձայնեցված է»,- Բաքվի վերահսկողությանն անցած Շուշիում հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը։ Նա հավելել է, որ Հայաստանին ստիպել են տեքստից հեռացնել Արցախի վերաբերյալ դիրքորոշումն ու տերմինաբանությունը, ինչը ճանապարհ բացեց կարգավորման գործընթացի հետագա զարգացման համար։ Միևնույն ժամանակ, ըստ Ալիևի, «երկու հարց բաց է մնում»։                
 

«ԵՐԱԶՈՒՄՍ ՀԱՂԹԱՆԱԿ ՏԵՍԱ»

«ԵՐԱԶՈՒՄՍ ՀԱՂԹԱՆԱԿ ՏԵՍԱ»
23.11.2010 | 00:00

Երբ Արամ Խաչատրյանի «Սուսերով պարի» (ըստ վիճակագրական տվյալների` վերջին հարյուրամյակում աշխարհում ամենաշատ հնչած երաժշտության) հնչյունների ներքո «Մինսկ-Արենայի» բեմահարթակ դուրս եկան «Մանկական Եվրատեսիլ-2010»-ի հայաստանյան ներկայացուցիչները, հաղթանակի սպասմանն ավելացավ նաև հաղթանակի հավատը: Իսկ ինչո՞ւ ոչ. ձայնային հրաշալի տվյալներով ստեփանակերտցի 12-ամյա մի տղա` չափազանց հմայիչ արտաքինով, հայի (արցախցո՛ւ) վառվռուն, կրակոտ աչքերով, հաղթանակած հողի կենսալիցքով առլեցուն կեցվածքով, անբռնազբոս արտիստիզմով և իր ուժերի նկատմամբ բացարձակ վստահությամբ: «Երազումս հաղթանակ տեսա»,- հետմրցութային հարցազրույցի ժամանակ խոստովանել է փոքրիկ Վովան. իմա` ինքն առաջինն է իմացել, որ անշրջելիորեն ազատագրված իր հայրենի հողի հերթական հաղթանակի զրնգուն ղողանջները պիտի նորովի գրգռեն ադրբեջանական հեռուստատեսության ներկայացուցիչներին և ստիպեն միջազգային հեռուստաշոուի հեռարձակումն ընդհատել ժամանակից շուտ` հաղթական երգի կատարումից առաջ` այդպիսով խախտելով եվրոպական հեռարձակողների միության սահմանած նորմերը: Չնայած` ի՞նչ նորմի մասին կարելի է խոսել, երբ թեման Ադրբեջանն է, մի երկիր, որտեղ ամենայն պատկերացում որևէ նորմի վերաբերյալ ինքնահաստատվում է ծայրահեղ աննորմալությամբ:
Սակայն եթե Ադրբեջանից մենք չունեինք էլ ավելի բանական պահվածքի ակնկալիք, ապա նույնը չի կարելի ասել մեր նորահայտ «բարեկամի»` հարևան Վրաստանի մասին: «Մանկական Եվրատեսիլ-2010»-ի` մեզ համար ամենատհաճ անակնկալը վերապահված էր հենց այս երկրին, որի հետ դարավոր բարեկամության լեգենդին ավելի ու ավելի քիչ ենք հավատում վերջին շրջանում: Նույնիսկ Ռուսաստանին, ում հանդեպ իր թշնամանքը չի էլ թաքցնում Վրաստանը, տրվեց ավելի բարձր` 7 միավոր, քան մեզ: Եվ սա այն դեպքում, երբ «Հ1» հեռուստաընկերության հաղորդավարներն իրենց և բոլորիս անունից անկեղծորեն ուրախանում էին վրացուհի Մարիամ Կախելիշվիլու հաջող ելույթով և կանխատեսում, թե երկու հարևաններով պիտի հայտնվենք լավագույն եռյակում: ՈՒ այդ կանխատեսումն իրականացնելու հարցում մենք ազգովին չթերացանք` Մարիամին տալով 8 միավոր և մեր լուման ներդնելով նրա` 4-րդ հորիզոնականը զբաղեցնելու հարցում:
Ինչևէ, մեր «ոխերիմ բարեկամ» վրացիները ջանք ու եռանդ չխնայեցին` տապալելու 12-ամյա Վլադիմիր Արզումանյանի հաղթանակը` տալով նրան ընդամենը 3 միավոր, բայց քվեարկող վերջին երկրի` Մակեդոնիայի 10 միավորն ապահովեց հայ պատանու հաղթանակը` բերելով նրան նախորդ երկու «Եվրատեսիլներին» (2007 և 2009 թթ.) չբավարարած բաղձալի մեկ միավորը, որի պատճառով «Արևիկ» անսամբլը և Լուարա Հայրապետյանը գրավեցին ոչ թե առաջին, այլ երկրորդ տեղը:
Այս անգամ մենք առաջ անցանք Ռուսաստանի ներկայացուցիչներից` Սաշա Լազին-Լիզա Դրոզդ զույգից, որը կատարում էր «Boy & Girl» («Տղա և աղջիկ») կատակերգը` մանկության և սիրահարության սահմանագծում տարուբերվող զգացմունքների մասին` արտահայտված ջազային վարիացիաների թրթռուն երաժշտախաղով:
Ի դեպ, եվրոպական բուքմեյքերները «Մանկական Եվրատեսիլ-2010»-ի հաղթական դափնին վերապահում էին Շվեդիայի ներկայացուցիչ Ժոզեֆին Ռիդելին, երկրորդ տեղը` Բելգիան ներկայացնող Ջիլլ և Լորեն զույգին, երրորդը` լատվիացի Շառլոտա Լենմանին: Նրանք համապատասխանաբար զբաղեցրին 11-րդ, 7-րդ և 10-րդ հորիզոնականները:
Այս տարվա մրցույթի կարգախոսն է «Feel the magice» («Զգա՛ կախարդանքը»): Փաստորեն, մեր մանուկ հայրենակցի շնորհիվ ազգովին կարողացանք «զգալ կախարդանքը» և արձանագրել այս տարվա հերթական հաղթանակը, որին նախորդել էին Սոնա Շահգելդյանի («ծՏՉՈ ՉՏսվՈ»), «Ռազմիկ և ընկերներ» խմբի (մանկական «ծՏՉՈ ՉՏսվՈ», որում Վլադիմիր Արզումանյանը գրավել էր երրորդ տեղը) և սրանց շարքում բովանդակությամբ որևէ կերպ չտեղավորվող, բայց զգացողությունների առումով հար և նման մեկ ուրիշի` Լևոն Արոնյանի հաղթանակները: (ՈՒ քանի որ շեղվեցինք բուն թեմայից, մի փոքր կանգ առնենք այս գծի վրա և ազգովին մաղթենք, որ Լևոն Արոնյանը նվաճի շախմատի աշխարհի չեմպիոնի` մեզանում երկար սպասված կոչումը):
Վերադառնալով «Եվրատեսիլ»… Հաղթանակած տուն վերադարձող հայ պատանին ակնկալում է իր երկու երազանքների, ավելի ճիշտ` նախապես իրեն տրված խոստումների իրականացում. եղբայր` ծնողներից և «Օվչարկա» ցեղատեսակի շուն` ստեփանակերտցի հարազատներից:
Իսկ այն, որ 12-ամյա Վլադիմիրն իր մանկական սիրո թոթովանքներում զգում է մայրիկի օգնության կարիքն ու այդ մասին հորինում եվրատեսիլյան հաղթական «Մամա» երգը, այնքան էլ չի համապատասխանում իրականությանը. մեր տղան շատ էլ լավ կարողանում է ինքնուրույն և նպատակասլաց գործել սիրո հարցերում. հաղթանակին հաջորդած մամլո ասուլիսից հետո այլևս ոչ ոքի համար գաղտնիք չէ, որ նրա սրտի տիրուհին ոչ թե դաշնամուր նվագող հարևանուհին է, այլ «Մանկական Եվրատեսիլ-2010»-ի երրորդ մրցանակը նվաճած Սոնյա Շկորիչը` Սերբիայից: Ի դեպ, անկախ Վլադիմիրի սիրահարության փաստից, խոստովանենք, որ Սոնյան առանձնանում էր բոլոր մասնակիցներից իր հասուն վոկալով, «Կախարդական գիշեր» երգի խորհրդավորությամբ և բեմական գեղեցիկ արտաքինով: 14-ամյա աղջնակն ակնհայտորեն նրբաճաշակ էր նաև հագուստի հարցում: Հետաքրքիր է` սիրո հարցերում ինչպիսի՞ն է նա: Չէ՞ որ իրեն սիրահարված տղան ի լուր աշխարհի հայտարարել է. «Ինչպես բոլոր հայերը, այնպես էլ ես երգելու եմ սիրո մասին»: Գուցե արժե՞, որ ոչ միայն Սոնյան, այլև Վլադիմիրի երգը «լռեցրած» (Ադրբեջան) և թերագնահատած (Վրաստան) մեր հարևանները չփակեն ականջները և լսեն, թե որն է հայ երեխայի վաղվա տեսլականը, այն դեպքում, երբ նրա փրկված հողի և ճակատագրի հետ անհաշտ բարբարոսները չեն զլանում հնչեցնել ամենօրյա բարբաջանքներ` պատերազմի և թշնամանքի հոլովույթում:
Նշենք նաև, որ մամլո ասուլիսում հայ պատանին հաճելիորեն զարմացրել է լրագրողներին իր անմիջականությամբ և խոհեմությամբ: «Աստղերը երկնքում են, իսկ ես մարդ եմ»,- հայտարարել է նա, ապա բարձրաձայն երազել Սթիվի ՈՒոնդերի հետ երբևէ երգելու հնարավորության մասին, նաև կանխատեսել` ինքն ապրում է այն դարում, երբ մարդը կստեղծի ժամանակի մեքենան:
«Մանկական Եվրատեսիլ-2010»-ի քվեարկությունից գոյացած ողջ հասույթը կփոխանցվի ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ի Մանկական ֆոնդին, որի երգը` «A Day Without War» («Օր` առանց պատերազմի») հնչեց Դմիտրի Կոլդունի և մրցույթի բոլոր մասնակիցների կատարմամբ:
Քվեարկության` մեզ հետ անմիջականորեն առնչվող թվաբանությունն ուներ հետևյալ պատկերը. Հայաստանը 6 միավոր տվեց Մալթային, 7` Մոլդովային, 8` Վրաստանին, 10` Բելառուսին, 12` Ռուսաստանին:
Հայաստանի ներկայացուցչին 12-ական միավոր տվեցին ՈՒկրաինան, Շվեդիան, Ռուսաստանը, Բելգիան, 10-ական` Մոլդովան, Մակեդոնիան, 8` Բելառուսը, 7` Լիտվան, 6` Սերբիան, 5-ական` Նիդերլանդները, Լատվիան: Տխրահռչակ 3 միավորի մասին արդեն բավականաչափ խոսվեց, բայց տուրք չտալով եվրատեսիլյան` արդեն անթաքույց դարձող դիվանագիտական-քաղաքական դրսևորումներին` փաստենք, որ «Մանկական Եվրատեսիլ-2008»-ում հաղթած վրացական «Bzikebi» եռյակը կրկին հիացրեց իր հյութեղ ելույթով, և եթե հաջորդ մրցույթին իրեն այդքան ոչ դիվանագիտորեն պահած մեր հարևանն ասպարեզ հանի նույնպիսի համակրելի և շնորհալի երեխաների, ապա ես, ինչպես 2008-ին, դարձյալ «հիմարաբար» երկու ձայն կուղարկեմ հօգուտ նրանց` ապավինած հայի պաթոլոգիկ անհիշաչարությանը:
Կարինե ՌԱՖԱՅԵԼՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2118

Մեկնաբանություններ